recipe: cardamom pumpkinbread + maple cashew frosting

•

Sta even stil. Doe je ogen dicht en denk aan thuis. Niet persé je huis thuis, maar aan een plek, of een persoon die als thuis voelt. Wat komt er in je op? Geuren? Geluiden? Ik ben zelf een beetje een zwervende ziel – om het maar zo vaag mogelijk te verwoorden. Ik kan me overal thuis voelen, maar ben nergens écht aan verbonden. Ik voel vaak een soort onrust, kriebelend, als een onstuimige wind die schuim van golfkoppen waait. Heel soms gaat die wind echter liggen. Laatst bijvoorbeeld, toen ik een pompoenbrood in de oven schoof en het hele huis warm geurde, naar kardemom en thijm. De geur brandde beelden van goudgele bospaden op mijn netvlies, glooiiende bergtoppen aan de horizon en perziktinten, overvloeiend in melkachtig wit en crimsonrood. Strepen goud door de gebogen, waterval van ruisende takken, gonzende mugjes als glimmende sneeuwvlokken, wervelend door het licht. De namiddagzon brandend, reflecterend op de witte bergen als een eindeloos weerkaatsende spiegel, de grens tussen lucht en land haast vervagend.

---

Het was een beetje als een vergeten droom die stukje bij beetje terug kwam. Het soort herinneren dat je eindeloos veel moeite kost. Graven in je gedachten. Het zijn mijn lievelingsmomenten, wanneer muziek je hoofd binnen danst en langverloren dromen wakker maakt. Wanneer je door de plassen stampt en de geur van vochtige aarde je meesleurt naar toen je vijf was en je haar in vlechtjes droeg en niet gaf om natte voeten of vlekken op je jurk.

De smaak van dit pumpkinbread nam me bij de hand en sleurde me mee naar nazomerdagen in Frankrijk met de zon die mijn haar in brand leek te zetten, deed oplichten in rood en koper met een gouden randje. Uitgestrekte velden en rijden door de bossen onder de volle maan. Sluiers van mist, sluimerend en klam boven de ochtenddauw. Druppels. Hooi. Alles warm en goed en zoals het moest zijn.

Als je ‘m ook maakt, beloof me dan dat je even je ogen sluit en kijkt of je er een vleugje van opvangt. Van het brandende vuur in de ijzige nachten en de dauwdruppels die glommen als parels. De vroege ochtenden en gouden zon. De lavendelvelden en dennebomen.

ingrediënten voor de cake

---

120 gram boekweitmeel
225 gram pompoenpuree
6 volle eetlepels ahornsiroop
60 ml water
50 ml gesmolten kokosolie
2 eetlepels pumpkin spice
1 theelepel kardemomzaadjes, vermalen
1 theelepel bakpoeder
1 eetlepel appelciderzijn

voor de frosting:

---

2 eetlepels cashewpasta
2 eetlepels ahornsiroop
6 eetlepels sojamelk (of toevoegen tot juiste consistensie)

dit is wat je moet doen:

---

1. Verwarm de oven voor op 190 °C. 2. Mix eerst het boekweitmeel, pumpkinspice, vermalen kardemomzaadjes, kaneel en het bakpoeder in een grote kom. Voeg daar de pompoenpuree (ik maak deze door pompoen te koken en vervolgens in een blender te pureren), ahornsiroop, water en kokosolie aan toe. Meng goed door, voeg dan de appelciderazijn toe – dit helpt de cake om te rijzen.

3. Bekleed vervolgens een cakevorm met bakpapier en schep het cakemengsel in de vorm. 4. Bak voor 50 minuten onderin de oven, of tot de bovenkant goudbruin kleurt, het huis hemels ruikt en een satéprikker schoon blijft wanneer je  ‘m in de cake steekt.
5. Laat afkoelen en top dan met de cashewfrosting.

6. De cashewfrosting maak je door twee eetlepels cashewpasta (uit de winkel of zelfgemaakt. Ik maak vaak zelf cashewpasta in m’n keukenmachine.) in een blender te mengen met twee eetlepels ahornsiroop en sojamelk. De textuur moet zijdezacht zijn en de smaak lekker zoet. De consistentie is goed als het mengsel op yoghurt lijkt. 

•

De ongelofelijk mooie mangohouten plank die ik heb gebruikt voor de styling van de foto's heb ik gekregen van Wooden Amsterdam: een online webshop die focust op duurzame, designproducten van hout. Ik hou van lokale initiatieven en bedrijven en was super enthousiast toen ik las dat Wooden niet alleen met duurzame en natuurlijke materialen werkt, maar ook een percentage van hun winst doneert aan Trees for All: een organisatie die bossen beschermt en aanlegt door het planten van bomen en op die manier een steentje (of eerder: rots) bijdraagt aan het behoudt van onze mooie blauwe planeet. Als er een boodschap is die ik graag support of verspreid dan is het duurzaamheid en zorgen voor de aarde :) Boompje voor boompje (én hapje voor hapje: maak dit recept met biologische en fairtrade ingrediënten!). 

•

bon appétit!