Friday, August 26

salty skin and sandy toes

Wijk aan Zee, 19.08.'16 

Als een film was het bijna. Zo eentje uit de jaren zeventig, waar je de kriebels van krijgt, maar dan op een positieve manier. Met z’n vieren in de auto, gesuis van het open dakraampje dat maar nét werd overstemd door de keiharde muziek en ons zo mogelijk nóg hardere gezang. Oude nummers, slechte nummers, feel good vibes. Steden en open velden die buiten langs ons trokken. En voor we het wisten stonden we op het strand, drong het zand tussen onze tenen en vlogen de kledingstukken in het rond. We zetten onze tanden in stukken watermeloen en sprintten de ijskoude golven in. Lachend, gillend.




Ik staarde naar boven. Mijn lichaam was gewend geraakt aan het koude water, maar ik kon het kippenvel op mijn armen en benen nog voelen. De lucht was grijs, met hier en daar een blauwe vlek. ‘Konden we hier maar blijven,’ verzuchtten Sophie en ik.  ‘Ik weet niet precies hoe en waarom, maar de zilte wind lijkt mijn hoofd leeg te blazen. Hier is het alsof ik even echt kan ademen.’ Ik zuchtte en dook onder water. Zodra het water boven me sloot en ik volledig omhuld werd door water leek er een zwaarte, een last van me af te vallen. Even dwaalden mijn gedachten af naar het diepste van de zee. Naar de wereld onder me. Even voelde het alsof ik deel was van het grootse onderwaterrijk. Alsof ik eeuwig zou kunnen blijven dobberen. 

Sophie en ik sprintten terug naar onze picknick-kleedjes. Terug naar Ishara en Naomi en de eindeloze voorraad watermeloen. We luisterden meer slechte muziek. We dansten, rolden van de duinen, fotografeerden elkaar en het strand en doken weer de zee in. We lachten tot onze wangen pijn deden en stonden op onze handen tot onze bovenarmen trilden van vermoeidheid. We zwommen en zwommen en zwommen. De ijskoude golven spoelden over onze hoofden en het strand werd leger en leger.



Rond vijf uur begon het te regenen. Eerst kleine spatjes, daarna grotere druppels. ‘Terug de zee in!’ Sophie en ik waren al onderweg naar het water. Het water dat uit de hemel viel en zicht rond onze enkels sloot, de zoete en zoute spetters die van overal leken te komen waren niet meer van elkaar te onderscheiden. We spetterden en lachten en voor we het wisten zwaaiden we onze badpakken en bikini’s hoog boven onze hoofden. ‘SKINNY DIPPING!’ We gierden het uit.

De avond verstreek. We aten wat en reden door de stromende regen weer naar huis. Meer harde muziek volgde. Drake. The Black Eyed Peas. Beyoncé. Destiny’s Child. We zongen tot onze stemmen raspten. 



foto's waar ik op sta zijn gemaakt door Sophie, Ishara of Naomi




p.s.: het posten van deze foto's is obviously een beetje een risico, maar ik ben onwijs gelukkig dat ik vrienden heb waarbij ik volledig en unapologetically mezelf kan zijn. En durf te zijn. En mag zijn. We voelden ons veilig en hebben ons best gedaan om mooie foto's te maken. Foto's die een verhaal vertellen en als kunst bedoeld zijn. En als niets anders. Het menselijk lichaam is iets bijzonders en moois en moet op die manier gezien worden. Ik weet dat niet iedereen op die manier naar het (vrouwelijk - maar ook mannelijk) lichaam kijkt en dat is zonde, maar ik ga me daarom niet verschuilen. Op die manier verandert er niets.

21 comments:

  1. Jeetje, beauties. ♥︎♥︎♥︎ Klinkt echt als een magische dag. ((:

    ReplyDelete
  2. Dit klinkt zo fijn. Ik zou willen dat ik zulke vriendinnen had. Ik vind de foto's trouwens ook heel mooi!

    ReplyDelete
  3. De foto's kwamen een voor een langs op Instagram en ik wenste echt naar het moment dat een artikel zoals deze online kwam! (: Feel good vibes, meer woorden heb ik niet!

    ReplyDelete
  4. Wauw wat hou ik van deze serie foto's en het sfeertje, mooi gedaan!

    ReplyDelete
  5. Heb je deze foto's met een analoge camera gemaakt? Of heb je ze gewoon bewerkt? Als je ze bewerkt hebt, mag ik dan vragen hoe?

    ReplyDelete
  6. Ik heb de foto's gezien op Instagram gezien maar wat fijn dat je er nog over schrijft ♡ Ik bewonder juist de kwetsbaarheid die je hier toont. Je fotografie is fantastisch mooi en wat weet je magische zinnen te maken met prachtige woorden... Heel erg mooi.

    ReplyDelete
  7. Onwijs gave serie foto's, ik vind het kunst<3 En zo'n gave dag ook, luv voor jullie vieren!

    ReplyDelete
  8. Deze foto's zijn echt zo mooi! Ze brengen echt een fijn gevoel met zich mee. Ook wat je er bij schrijft is weer prachtig.

    ReplyDelete
  9. Ik ben het zo eens met die laatste alinea! Het menselijk lichaam is iets moois, je lichaam is kunst. Ik vind het zelf het mooiste wat op foto's gebruikt kan worden! Heel mooi hoe je jullie avontuur hebt vastgelegd :)

    ReplyDelete
  10. Het ziet er echt prachtig uit! We mogen trots zijn op ons lichaam en heel mooi om de schoonheid op deze manier vast te leggen! Het klinkt echt als een heerlijke dag en avond.

    ReplyDelete
  11. Het ziet er echt prachtig uit! We mogen trots zijn op ons lichaam en heel mooi om de schoonheid op deze manier vast te leggen! Het klinkt echt als een heerlijke dag en avond.

    ReplyDelete
  12. Prachtige foto reeks, ik voel de vriendschap tussen jullie!

    ReplyDelete
  13. Wauw, Laura. Dat is het enige wat ik hiervan kan zeggen. Ik bewonder echt jouw manier van schrijven. Hoe je alles beschrijft... Het lijkt met alsof ik in mijn hoofd echt naar zo'n oude film aan het kijken was terwijl ik las. De foto's zijn prachtig, jullie zijn prachtig!

    ReplyDelete
  14. Wat een prachtig verhaal!! En dan die foto's erbij! Wauw! X

    ReplyDelete
  15. wauw, prachtige foto's! en de plek waar jullie foto's hebben gemaakt.. zo mooi!

    ReplyDelete
  16. Wat een heerlijke en mooie foto's, de sfeer spat er vanaf en jullie zien er super gelukkig uit! Heel mooi geschreven ook :)

    xx Alex
    ps. ik heb een nieuwe blog, kom je een kijkje nemen? :) http://alexandrahuijgens.com/blog

    ReplyDelete
  17. mooi geschreven en prachtige foto's!

    ReplyDelete
  18. Dit zijn echt geweldig mooie foto's ♥♥ luvv the vibes!

    ReplyDelete
  19. Wauw prachtige foto's en je tekst... zo mooi!

    ReplyDelete
  20. wow, ik ben verliefd!!
    de hele sfeer van dit artikel gewoon, de prachtige woorden die jij combineert tot een magische mengeling die je van die fijne kriebels geeft en de foto's, niet normààl zo mooi. echt. en die laatste alinea ben ik het zo onwijs mee eens. bodies are beautiful and they have to be normalized <3

    ReplyDelete
  21. Je schrijft mooi maar te vaak zie ik dat je wisselt met schrijven in tegenwoordige tijd en dan weer verleden tijd etc. Lezen zou veel vloeiender gaan als je schrijft binnen 1 tijd; tegenwoordige tijd of verleden tijd.

    ReplyDelete

Thanks!