twee jaar lauresque

Dus. Precies twee jaar geleden besloot ik iets te doen dat mijn leven compleet ondersteboven heeft getild. Dat het publiceren van een stukje tekst op het internet zó verschrikkelijk veel impact zou hebben op mijn doen en laten voor de zevenhonderdéénendertig dagen die volgden had ik echter nooit kunnen voorspellen. Met een paar muisklikken was de klus al geklaard en een paar uur later stond mijn allereerste blogpost online. 'Hi, ik ben Laura!' Slechts vier woorden vulden de eerste regel van het artikeltjes en luidden het begin van een nieuw avontuur in.

---

In de afgelopen vierentwintig maanden ontmoette ik geweldige mensen. Ik maakte vrienden die ik nu niet meer uit mijn leven zou kunnen denken en leerde honderdduizend dingen over mezelf en de rest van de wereld. Ik vond een stukje Laura dat ik niet eerder had ontdekt en noemde het Lauresque. Ik fotografeerde en schreef. Ik lachte en huilde en kocht een nieuwe camera. Ik ging op reis naar Engeland en België en Frankrijk en Schotland en Italië. Ik wilde mijn laptop uit het raam smijten, maar deed dat uiteindelijk toch maar niet. Ik veranderde van opleiding en dronk honderden kopjes koffie. Ik bezocht hele enge persevents en postte meer dan duizend foto's op instagram. Ik struikelde en viel en krabbelde op uit hele diepe dalen om vervolgens net zo hard weer terug te zakken. Ik zocht en vond en raakte kwijt. Ik zag en droomde en wenste. 

En nu ben ik hier. Twee jaar verder en met nog een heleboel meer jaren te gaan. 

Thanks for sticking around. Ik ben verliefd op schrijven en maken en creëren, dat zal altijd zo zijn en zo blijven. Met jullie kan ik mijn creaties delen en dat maakt dit kleine stukje van mij iets groters en bijzonderders. Daar ben ik heel heel heel dankbaar voor. Honderdduizend keer liefde. Voor jullie allemaal. 

---

Oh en trouwens: de komende week komen er een paar giveaways online. Dusseh, stay tuned! X