in maart...

De eerste dagen van maart voelen voor mij altijd een beetje als een soort mijlpaal: ik heb de eerste twee maanden van het jaar overleefd, de lente staat voor de deur, mijn verjaardag (26 maart) lijkt plots heel erg dichtbij en de afgelopen twee jaar vierde ik ook nog de verjaardag van Lauresque (1 maart). Lentekriebels vullen mijn gedachten, de langer wordende dagen en de zon die zijn kracht terug lijkt te krijgen geven me nét dat extra beetje energie en ik krijg bizar veel zin om alles een beetje om te gooien. Dat is deze periode in een notendop. Zegmaar.

---

In januari stelde ik mezelf een aantal doelen - of ik die doelen heb behaald? Geen idee. Heel bewust ben ik er eerlijk gezegd niet mee bezig geweest, maargoed. Mijn hoofd stond er niet naar en dat is oké. Het verdriet van wat er is gebeurd vrat al mijn energie op en daarmee mijn motivatie en plezier. Misschien neem ik een deel van de onvolbrachte doelen mee de komende maand in. Misschien ook niet. Ik begin in maart een beetje opnieuw, stukje bij beetje krabbel ik overeind na een hele zware periode. Dat dat niet in één keer gaat lukken weet ik nu al heel zeker, maar, ook dat is oké. Ik wil helemaal niet halsoverkop de chaos weer in stappen, heel langzaamaan een beetje meedraaien met de wereld. Dat is stap één. Daarna zie ik wel weer verder.

in januari (en februari) wilde ik

•

op tijd beginnen aan de voorbereidende opdrachten van mijn nieuwe opleiding

Waar ik in eerste instantie heel bang was dat ik maar zou blijven uitstellen (does this sound familiar, anyone?) bleek dit uiteindelijk een eitje. Ik ben met onwijs veel enthousiasme begonnen aan de opdrachten en het leeswerk en dat enthousiasme is tot nu toe blijven hangen. Een goed teken, lijkt me!

regelmatiger bloggen

De afgelopen maanden waren natuurlijk alles behalve doorsnee, écht heel veel regelmaat zie ik dus niet bepaald terug, maar naar omstandigheden vind ik dat 't eigenlijk best goed is gegaan. Schrijven is mijn therapie, ik kan mijn ei kwijt in mijn woorden zonder perse letterlijk te beschrijven wat ik voel. Dat is fijn. Het gaat niet altijd gemakkelijk, zo nu en dan kost het een hoop moeite, frustratie en tranen, maar als mijn vingers eenmaal over mijn toetsenbord vliegen weet ik meteen weer hoe ongelofelijk belangrijk en fijn het is dat ik dit doe.

twee boeken lezen

Ik las The Scorch Trials, The Death Cure, een boek waarvan ik de titel niet meer weet (in één nacht) de helft van Karakter en ben nu bezig in Frankenstein (zó effing mooi, echt, ik huil bij iedere pagina púúr omdat ik alles zo prachtig vind - ik kan niet wachten tot ik 21 ben en eindelijk Engelse taal en cultuur kan gaan studeren, haha). Maar. Dus. Mission Accomplished? Yes!

een baantje zoeken

Nope.

een plan opzetten voor mijn reis

Nope.

een short story schrijven

Voor mijn opleiding heb ik meerdere korte verhaaltjes geschreven en *tromgeroffel* heel misschien *harder tromgeroffel* ben ik ook een soort van begonnen aan een *hééééél hard tromgeroffel* veel groter schrijfproject. Maar dat is allemaal nog een beetje eng en onzeker dus daar laat ik nu nog maar even niet te veel over los. Dat het tof is en dat ik er heel erg onwijs enorm enthousiast over ben mogen jullie wel alvast weten. :)

één woord: structuur (!!!)

Ja, nee. Dat woord stond en staat niet echt in mijn woordenboek. Ik slaap nauwelijks, lig soms tot zeven of acht uur 's ochtends wakker en ben overdag een onproductieve zombie. Hier moet ik misschien een klein beetje aan werken. Klein beetje. 

'the unfinished project'

Hmmm. Ja. Nou. Eh. Nee. Dit is een serie illustraties/kunstprojectding waar ik al wat langer mee bezig ben, maar de afgelopen tijd heb ik me meer op andere dingen gefocust. Ik ga hier binnenkort echter wel weer mee verder, dus stay tuned! Misschien wijd ik er over een poosje een apart artikeltje aan (als jullie dat leuk vinden?).

in maart wil ik

•

• (weer) twee boeken lezen

• hoofdstuk twee schrijven

• een weekschema opstellen (en aanhouden)

• rusten

• het fotografieavontuur oppakken

• met (enige) regelmaat sporten