IT'S NOT WEIRD TO FALL IN LOVE WITH A BAG, RIGHT?

Op de ochtend van mijn verjaardag kreeg ik van mijn moeder een papiertje in mijn handen gedrukt, 'gefeliciteerd!' zei ze. Een beetje verward keek ik van het opgevouwen kaartje naar mijn moeder en weer terug naar het kaartje. Ik zag mijn moeder verwachtingsvol glimlachen en vouwde het A4'tje langzaam open. Nog voor ik de volledige inhoud écht had kunnen bestuderen sprong ik een gat in de lucht. Op het papiertje stond namelijk een rugzak afgebeeld. En niet zomaar een rugzak: een Fjällräven Kånken. 'Omdat ik niet precies wist welke kleur je wilde,' wist mijn moeder nog uit te brengen voor ik haar om de hals vloog. Mijn dag kon niet meer stuk. 

FJÄLLRÄVEN KÅNKEN via THE LITTLE GREEN BAG

Drie eeuwen, honderdduizend afgebeten nagels (nee grapje, ik bijt geen nagels) en bizar veel getwijfel later wist ik éindelijk een keuze te maken over de kleur van mijn nieuwe rugzak: zwart zou het worden - surprise, surprise (because it reflects my soul so well, lol). We bestelden 'm meteen en de volgende dag werd 'ie bezorgd. Laura was heel gelukkig. Heel, heel, heel gelukkig. 

's Middags ging ik langs bij een vriend en nam ik m'n Fjällräven (natuurlijk) mee (met daarin een fruitmandje, want de arme jongen was ziek). 'Is die nieuw?' vroeg hij nog (dat was een beetje een grapje want ik had iedereen natuurlijk meteen vol enthousiasme foto's gestuurd van mijn nieuwe aanwinst). 'Goh,' antwoordde ik, 'hoe kom je dáár nu weer bij?'

Op de terugweg naar huis kocht ik twee bosjes witte tulpen die heel schattig uit mijn tas staken. Eenmaal thuis besloot ik dat 't het perfecte moment was om wat plaatjes te schieten. Later moest m'n Kånken ook nog even met 'how to be parisian, wherever you are' op de foto (omdat ze er zo tof uitzagen samen). 

WAT VIND JIJ VAN MIJN FJÄLLRÄVEN? EN VOOR WELKE KLEUR ZOU JIJ GAAN?