LAURESQUE: Laura bakt een cake (oeps)

Hi there!
Laten we meteen maar to the point komen: ik ben de grootste kluns op deze planeet. Miss 'kluns' Universe, that's me! Er gaat geen dag voorbij waarin ik mezelf niet duizend keer bezeer, anderen bezeer, dingen omstoot, laat vallen of over mijn voeten struikel. Een cake bakken is daarom een...... leuke opdracht voor mij (uhm). Het was een heel avontuur, ik heb een hoop troep gemaakt, maar het was het 100% waard: ik heb nog nooit zo'n lekkere (kluns)cake gegeten!

Er ging vanalles mis: vol overtuiging begon ik met het breken van de eieren, tot ik het derde ei kapot kneep, er eiwit en eigeel door de hele keuken vloog en ik hysterisch begon te lachen omdat ik net had uitgeroepen dat het verrassend goed ging (tot nu toe). Geen wonder dus dat het volgende ei met schaal en al in het beslag belandde.

YUM!

Ook ben ik van tevoren vergeten de boter uit de koelkast te halen, de oven voor te verwarmen en het bakblik in te vetten. Maar today was my lucky day, dat blijkt maar weer want ik heb nergens last van gehad. Toen de cake in de oven stond begon de pret eigenlijk pas, nouja, pret... Het getreiter zou ik het eerder noemen; de heerlijke geur die zich door het huis verspreidt, de cake die er steeds aantrekkelijker uit begint te zien en het eeuwige gewacht op het piepje van de oven. Maar helaas. Toen het piepje eindelijk klonk was de cake nog niet gaar en dus kon de oven weer aan.. Maargoed, tien minuten later stond er een geweldige cake te dampen op tafel (en meer dan 5 minuten konden we niet wachten, toen werd het eerste plakje afgesneden). Meer plakjes volgden, en momenteel staat er nog een kwartje cake te lonken op de keukentafel.. Ik vrees dat er morgen niets meer van over is, haha.