een rustiger hoofd

Een zomerstorm van broeiende gedachten, een razende maalstroom, een hoofd vol van de wereld en alles daaromheen. Chaos in z'n puurste vorm, zo zou ik mijn alledaagse gedachtegang het beste kunnen omschrijven denk ik. Soms een hoofd vol confetti, andere keren een brein van pudding. Ik vergeet afspraken, ben vrijwel altijd te laat en kan absoluut niet plannen. Geloof me: ik ben een ramp. Soms. Vaak. Vergeleken met een jaar terug ben ik echter van tsunami in Groningse aardbeving veranderd. Als je begrijpt wat ik bedoel. Geen natuurgeweld meer, maar een ramp(je). Nog niet perfect, maar wel beter.

Het kost tijd - heel veel tijd om je eigen gebreken te analyseren en aan jezelf te werken. Maar zodra je beseft dat je niet hoeft te veranderen en slechts moet zien te werken met wat je hebt wordt het al een stukje makkelijker. Van je zwakte je kracht maken. Die zomerstorm en haar regen gebruiken om het tuintje in je hoofd te wateren. Het gaat niet vanzelf en kost een hoop energie, maar zodra je harde werk vruchten begint af te werpen zul je merken hoe lonend dat is. Hoe fijn het voelt om vooruit te gaan. Bovendien kun je met een beetje effort al heel veel dingen een stuk makkelijker maken voor jezelf.

---

een patroon vinden dat bij jou past

Oké laat ik maar meteen heel eerlijk zijn: dit is mij (nog) niet gelukt. Ik kom steeds een stukje dichter bij mijn ideale patroon, maar dat dan vasthouden en gestructureerd blijven is een hele opgave. Maargoed - met een patroon bedoel ik een vast ritme. Een planning die genoeg ruimte over laat voor spontane acties en aanpassingen, maar die toch duidelijk en gestructureerd genoeg is om ervoor te zorgen dat je je taken op tijd af hebt, ook af en toe wat langer de tijd kunt nemen voor iets en ondertussen rustig kunt blijven ademhalen. 

R-rus-tig. A-dem-ha-len. Ja. Adem in. Adem uit. Goedzo. Nooit vergeten. Zuurstof is belangrijk weetje. 

Iets dat ik iedereen zou kunnen aanraden is overigens wat kleinere en 'standaard' taken ook op te nemen in zo'n patroon. Een vast moment inplannen voor het beantwoorden van mailtjes, het opruimen van je kamer of het schrijven van een artikeltje bijvoorbeeld. Dat lucht enorm op. Op deze manier komt het veel minder vaak voor dat je opeens in tijdsnood verstrikt raakt omdat je hele week volgepland zit en je nog honderduizend mailtjes moet beantwoorden. En dan komt het natuurlijk net zo uit dat op dat moment je kamer in een soort rommelopslag is veranderd en dan PANIEK. Dat maakt dat ademhalen nét een stukje lastiger. 

Dus: plannen jongens. Planning is key.
(Zegt de slechtste planner van heel Nederland)

kleine klusjes meteen doen

In eerste instantie was ik een beetje sceptisch over deze 'tip'. Ik weet niet meer precies waar ik er voor het eerst over las, maar het scheen dat je als je klusjes die minder dan een paar minuten tijd in beslag nemen meteen uit de weg ruimt een stuk minder gestresst zou zijn. Ofzo. En nouja, daar kan ik - na een lange testperiode - alleen maar over zeggen dat het écht waar is. Ik hang mijn jas meteen aan de kapstok in plaats van hem eerst op de bank te smijten en zet mijn fiets meteen in de schuur in plaats van de tuin. Ik ruim de spullen die ik gebruik naderhand meteen weg en maak mijn bed 's ochtends op nadat ik ben opgestaan. Door al die kleine dingen die normaal gesproken ergens achter in je hoofd rondspoken gewoon meteen te doen houd je een hoop ruimte over. En dat is fijn. 

to do lists (op papier)

Ik weet niet of het aan mij ligt, maar ik heb een hekel aan to do lists op mijn telefoon. Zodra ik echter al mijn taken en ideeën in een notitieboekje heb genoteerd valt er een heuse last van mijn schouders. Misschien heeft het ermee te maken dat er op één pagina van mijn telefoon gewoon niet zo heel veel tekst past en ik dus niet al mijn notities in één keer kan overzien. Dat vind ik namelijk het fijne aan een notitieboekje of een velletje papier: je creëert overzicht. Alle losse dingen en taken zweven niet meer door je hoofd maar staan netjes onder elkaar en zijn plots helemaal niet meer zo overweldigend. Als voor jou een notitie in je telefoon net zo goed werkt dan houd ik je verder overigens niet tegen - papier heeft gewoon mijn persoonlijke voorkeur. 

prioriteiten stellen

Wanneer je eenmaal al je hersenspinsels hebt genoteerd en al je taken op een rijtje hebt gezet is het fijn om een plan te maken: hoe pak ik dit aan en waar begin ik? Hier gaat het bij mij meestal echter enigszins mis: ik weet nooit wáár ik moet beginnen. Eerst schrijven? Of eerst mailtjes? Of die schoolopdracht? HELP! Daarom heb ik voor mezelf een vaste volgorde waarin ik mijn taken afhandel: eerst school, dan blog en mailtjes op de vast ingeplande momenten. Als ik teveel op mijn to do lijst heb staan en door de bomen het bos niet meer zie dan schrijf ik in een schriftje mijn eerste taak op een pagina, de tweede taak op de volgende en de derde daar weer achter. Zodra ik klaar ben met mijn eerste taak scheur ik het blaadje uit mijn schrift en kan ik me focussen op wat ik daarna moet doen (zo'n blok met memo-blaadjes is hier 't handigste voor trouwens). Ik probeer mezelf op deze manier te dwingen aan niets anders te denken dan mijn huidige bezigheid en dat werk over het algemeen heel goed en rustgevend. 

opruimen

Last but not least: zorg voor een opgeruimde omgeving. Het klinkt heel cliché, maar een chaotische omgeving staat voor mij echt gelijk aan een chaotisch hoofd. Ik ben de afgelopen tijd druk bezig met het organizeren van al mijn spullen en doe ook een heleboel weg. Op deze manier hoop ik toekomstige troep te voorkomen en minder te hoeven nadenken over wat ik waar weg moet bergen. Minder spullen hebben voelt sowieso een stuk lichter en het is fijn om overbodige spullen een nieuw thuis te geven bij iemand die er meer aan heeft dan jijzelf :)

---

Hoe creëer jij meer rust in je hoofd?