Daar zit ik dan. Op de bank. Thuis, in Amsterdam. Dit voelt zo fucking unreal. Afgelopen week is de beste week van mijn leven geweest. Dat klinkt best wel heel erg dramatisch, dat weet ik. Maar zo voelt het echt. Weken, maanden, jaren heb ik naar dit moment toegeleefd en ondanks alle waarschuwingen van de mensen om me heen, 'dat het misschien wel heel erg tegen zou kunnen vallen', ben ik bij mijn eigen standpunt gebleven en ben ik achter mijn droom aangegaan. En oh, wat was dat het waard. Ik heb bakken met verhalen om te vertellen en honderden foto's om met jullie te delen en dat ga ik ook echt doen. Voor nu alleen even dit om te laten weten dat ik heb genoten. En dat ik eigenlijk heimwee heb. Naar Londen, de plaats van mijn dromen, de plaats die voelde als thuis voordat ik er überhaupt geweest was, naar niet-thuis-maar-wel-thuis - als dat sense maakt. Bereid je voor op een lading verhalen en artikelen en een hoop sentiment (wel leuk sentiment). En geniet voor nu gewoon maar even van meneer Ben. Big Ben.
Liefs,
Laura
Ahh wat leuk dat je er zo van hebt genoten! Ik kan niet wachten om je verslagen te lezen en alle foto's te zien die je hebt gemaakt!! Liefs
ReplyDeleteJaaaaa, oh het was zo fijn. IK WIL TERUG. NU!
Delete(ps. fijn om te horen dat je naar mijn ellelange verhalen uitkijkt <3)
Ooh meis, ik leef met je mee. Ik herken het zó erg! :)
ReplyDeleteYouuuuu are not aloneeeeeee, I am here with youuuuuuu - M.J. (aka. King of Pop)
Deletedon't ask. ik heb soms van die buien.