outfit • toen de avond kwam en sterren schilderde

Een aantal dagen geleden, nog voor oud en nieuw, zat ik met Chantal bij Spirit. Spirit is een gloednieuw restaurant in Amsterdam waar je zowel voor ontbijt, lunch en diner als een kop koffie terecht kunt. Ze serveren een veganistisch en vegetarisch menu en Chantal en ik hebben vastgesteld dat óók de koffie absoluut de moeite waard is. Daarnaast is €2,50 voor een soja-cappuccino geen geld. Zeker niet als de soja-cappuccino in kwestie zo heerlijk is als die van ons.

---

top: brandy melville • trouser: urban outfitters • cardigan: thrifted • shoes: thrifted

Na twee cappuccino's en eindeloos converseren over vanalles en nogwat besloten Chan en ik onze comfortabele, groen fluwelen bank te verruilen voor de vrieskou buiten en dus sloegen we onze sjaals om, hulden we onze handen in wanten en stapten we over de drempel van het zaakje waar we absoluut later weer terug zouden keren. Niet vandaag, maar een andere keer. De lucht was vol van winter en droeg een frisse bijtende geur met zich mee. Een mengeling van haven en stad, kruidig, maar niet warm. Het rook koud, als dat een geur is. Met onze handen diep in onze zakken weggestoken wandelden we langs houten deuren en etalages vol lampjes en lichtjes en uitnodigende taferelen. Ieder huisje en winkeltje leek ons te roepen. Kom binnen, warm je handen, krul op in een hoekje en drink nog wat lekkers. 

We stapten door. Ik sprong op en neer en vervloekte de bijtende wind en Chantal lachte. 'Niet uit, maar toe!' Vertelde ze met een knipoog. Ergens vlak voor een viaduct hielden we stil. Ik toverde kerstverlichting uit mijn tas en één voor een pelden we de laagjes van ons lichaam af. Jassen, sjaals, vesten, handschoenen - allemaal vonden ze hun rustplaats op de grond terwijl we vrolijk lachten en poseerden en draaiden voor de camera. Klappertanden en bibberen, dat deden we ook, maar de stille plaatjes vertoonden vrolijke gezichten en verborgen de kou. 

Een uur later verdwenen de lichtjes weer in mijn tas, gleden de jassen en sjaals weer om ons lichaam en druppelden tranen uit onze ooghoeken. De kou had gewonnen en stuurde ons naar huis. De avond naderde en trok de zon onder de horizon, schilderde sterren aan de hemel en kleurde de wereld eerst roze, daarna paars. Grijs en diepblauw vertelden ons dat de dag was verstreken. Een knuffel, een kus, ik wuifde Chantal na en haalde de laatste bus.

• • •

foto's door Chantal
www.oceaangroen.com