een dagje chaos met laura

Toen ik de titel van deze post aan het invullen was kon ik het niet over m'n hart verkrijgen om 'plog' op te schrijven. Plog. Pllloggggg. Wát een lelijk woord. Wie heeft dat bedacht? Het klinkt zo lomp. Een beetje alsof je met je laars in de berm stapt na een week regen. *plog* En dat je dan tot je enkel in de modder staat en je je been haast niet los kunt krijgen. Zoiets.

Maargoed. Dus. Ja. Ik ga geen plog meer zeggen - beloofd - maar uiteindelijk is dat wel waar deze blogpost op neer komt. Een photo-log. Een dag in plaatjes. Ongeveer. Laat ik meteen maar opbiechten dat ik dus niet gemaakt ben voor ditsoort dingen (lees: ik vergeet foto's te nemen van alles wat ertoe doet en neem vervolgens dus maar een foto van de mooie schaduw op de keukenmuur. of een selfie.) En ik wil ook honderdduizend miljoen keer zeggen dat dit dus niet alles is. Ik heb niet ieder moment vast gelegd. Alles ziet er leuk en vrolijk uit enzo, maar ik heb ook dipjes en mental breakdowns en ongelofelijk stomme momenten.

Voorbeeld: ik bakte brownies. Wat je ziet: BROWNIES. Wat je niet ziet: de hele keuken, inclusief mijn gezicht en trui en broek zit onder het beslag. Er liggen kommetjes en bananenschillen en spatels door het huis verspreid en de keukenvloer is bedekt met een laagje havermeel. Oh. En voor ik kon beginnen met het bakken van de brownies ben ik dus vier (VIER) keer op en neer geweest naar de supermarkt omdat ik steeds maar dingen bleef vergeten.

TOT SLOT: deze dag was maandag. Veertien maart. En dat is voor mij een soort van zondag, want in het weekend werk ik meestal en heb ik afspraken enzo en op maandag kan ik dan een beetje relaxen. Voor zover dat mogelijk is in Laura-land. Goed. Dat was het. Deze 'disclaimer' is eigenlijk al een heel artikel op zich. Maargoed. #care. Welkom in het leven van Laura...

---

Amsterdam, 14.03.'16 05:17

"Rond kwart over vijf schrik ik wakker. Waarom precies weet ik niet. Ik herinner me plots een vlaag van een vreemde droom, maar ben de beelden binnen een paar seconden alweer kwijt. Het is koud in mijn kamer. Ik sla huiverend de dekens van me af, gris een warme trui van mijn bureaustoel en open mijn gordijnen voor ik weer in bed kruip. Het is nog donker buiten en de haast benauwende stilte wordt slechts heel af en toe onderbroken door het geluid van een voorbij suizende auto. Vroege vogels? Vraag ik me af. Of juist nachtbrakers? Ik nestel me tussen mijn kussens en trek de dekens op tot mijn kin. Slapen lukt niet meer."

07:00 

"Mama stommelt de trap van haar zolderkamer af. Ik begroet haar met een grijns en een vrolijke 'HOI MAM GOEIEMORGEN'. Ze kijkt me een beetje verbaasd aan. 'Wat ben jíj vroeg wakker.' Slaperig wrijft ze in haar ogen. 'Al sinds vijf uur.' Ik zucht en zet mijn koptelefoon af. Mijn glimlach verwatert een beetje. 'Maar drie uur slaap is ruuuuuim genoeg,' ik heb het meer tegen mezelf dan tegen mijn moeder. 'Hmm.' Mompelt ze. 'Ik zet thee, wil jij ook?' Ik knik. 'Graag!'
Zo'n twee uur en drie afspeellijsten later weet ik mezelf eindelijk uit bed te slepen. Ik rek me uit en gooi mijn slaapkamerraam open. De zon is inmiddels tevoorschijn gekomen en de wereld leeft weer een beetje. De warme stralen van het oog des hemels strijken langs mijn wangen en het voelt even alsof een paar warme handen zich om mijn gezicht vouwen. Fijn. Ik adem de frisse lucht in en storm dan de trap naar beneden af. 'HEE HALLO,' Met een huppelpasje passeer ik de deuropening. 'High on sleepdeprivation(!!!)' Grinnik ik, als mijn moeder me met opgetrokken wenkbrauw aankijkt. "

09:00

"Ik besluit een instagram-waardig ontbijtje te maken en verdwijn vervolgens weer naar boven om een foto te nemen. 'Eventjes dit meesterwerk vastleggen,' zeg ik, terwijl ik met mijn camera en een fles ahornsiroop in de ene en mijn schaaltje in de andere hand de woonkamerdeur probeer open te maken. Mama rolt met haar ogen. Een kwartier en twintig foto's later stommel ik de trap weer af om beneden aan de keukentafel mijn ontbijtje te verorberen (terwijl ik de foto bewerk en post #bloglife).
Na mijn ontbijtje schijnt de zon nogsteeds volop door mijn slaapkamerraam en ik kan het niet laten mijn camera tevoorschijn te halen. Het uur dat volgt vul ik met een eindeloze fotosessie. Het heldere licht schildert mijn huid in allerlei verschillende tinten goud en de grillige schaduwen van mijn raamkozijn en de perenboom voor ons huis tekenen een sprookjesachtig spel van licht en donker op mijn gezicht."

11:00

"Rond een uur of elf hul ik me in mijn favoriete trui en wandel ik naar het winkelcentrum van Amsterdam Noord om de ingrediënten voor een veganistisch brownie-recept in te slaan. Ik geniet wederom van de zon en het gezang van de vogeltjes die eindelijk weer vrolijk van zich laten horen. Als ik klaar ben met de boodschappen loop ik nog even langs mijn favoriete boekwinkeltje en stop ik ook bij een biologisch zaakje waar ik Tea Tree Oil en een zakje Nakd Nibbles koop. Salted Caramel. Ik eet ze onderweg naar huis meteen op en baal dat ik niet nog een zakje heb meegenomen. ZO LEKKER."

12:30

"Thuis ga ik meteen aan de slag met het maken van de (vegan) brownies. Ik kom er halverwege het maken van het beslag echter achter dat ik vergeten ben cacao te kopen. *insert mental breakdown* 'Geen ramp, Laura' spreek ik mezelf bemoedigend toe. 'Je gaat gewoon terug naar de supermarkt.' Goed. Vervolgens vergeet ik m'n portemonnee. Daar kom ik bij de kassa pas achter. *insert tweede mental breakdown* Ik snel weer naar huis, vind mijn portemonnee, haast me terug naar de supermarkt en koop de cacao. Eenmaal thuis maak ik het browniebeslag af en kan ik ze ein-de-lijk in de oven zetten.
Terwijl de brownies in de oven staan kleed ik me vlug om en doe ik een snelle work-out (nu lijkt het net alsof ik m'n leven helemaal op een rijtje heb - dat is alles behalve waar - dit was een beetje een random uitzondering want ik had tijd over en voelde me enigszins zen door het bakken van de brownies ofzo. denk ik. geen idee.). Als de brownies klaar zijn laat ik ze even afkoelen en begin ik met het editen van de foto's die ik 's ochtends heb gemaakt. Ik drink veeeeeel te veel koffie en eet drie brownies (stomme omgedraaide logica: de brownies zijn vegan en suikervrij en op basis van zwarte bonen - dus best gezond - en dan eet ik er meteen drie van. DAT HEEFT TOCH OOK GEEN NUT?!??! ze waren overigens wel echt HEEL ERG LEKKER. dus oke. WHATEVER!!!)."

17:30 - 21:30

"Na het editen van de foto's komt mama thuis. 'KIJK MAM.' Ik wijs naar mijn beeldscherm. 'HET LICHT WAS ZO MOOI VANOCHTEND.' Ik laat het moederfiguur een aantal foto's zien. Daarna vertrekken we samen naar de supermarkt. We hebben nog geen honger en wachten heel lang met koken. Uiteindelijk maken we soep met een maaltijdsalade en vers brood. M'n broertje is inmiddels ook thuis en we eten gezellig met z'n drieën. Daarna kijken we het nieuws."

 22:00 >>>

"Ja en 's avonds vergeet ik natuurlijk foto's te maken. Maar ik dans door de woonkamer en ben vooral heel erg moe. Ik werk wat aan een tekst voor school en schrijf een gedichtje. Daarna begin ik aan dit artikeltje. Op het moment dat ik dit schrijf is het drie voor één. 'Je bent gestoord!!!' Zeg ik tegen mezelf. (Ja, dat doe ik dus nu. Precies op dit moment.)  'GA SLAPEN.'
Ja. Slapen. Dat ga ik nu doen. Eerst mijn thee opdrinken. En misschien nog een hoofdstuk lezen uit The Secret Garden. Misschien. Dan slapen."

---

goed. dus. een dagje chaos met laura.
was dit leuk?
(idk)