OVER EEN PERFECT SEMI-VINTAGE TASJE

'Excuse me,' ik word op mijn schouder getikt door een (belachelijk aantrekkelijke) jongen met een perfect Brits accent. Ik bedenk me dat ik de jongen een paar minuten terug nog voor me had zien lopen als hij zegt: 'I just wanted to tell you that you are extremely beautiful.' Mijn ogen worden groot van verbazing. Hoe moet ik ook al weer ademen? Hoe functioneer je normaal? Wat moet ik doen?! 'I felt like my life would be of no use if I wouldn't tell you that you're extremely beautiful.' ...(Laura, doe iets. Zeg iets. OPEN JE MOND) 'T-thank... you. Thank you, um, t-t-thanks?' De jongen is alweer verdwenen en verdwaasd staar ik enkele minuten voor me uit. Dan besef ik me pas wat er net is gebeurd. Een enorme glimlach vormt zich op mijn gezicht, om vervolgens niet meer te verdwijnen.

Oké, dat ging misschien niet helemaal over een semi-perfect tasje, maar wel over de dag waarop ik het semi-perfecte tasje kocht. Het was een mooie zaterdagmiddag (lekker warm, een poosje terug dus wel) en ik had de hele dag door Amsterdam gefietst op zoek naar toffe nieuwe hotspots en hippe kledingwinkeltjes. Naderhand bedacht ik me dat er hier en daar nog wat sale was en besloot ik even langs de Leidsestraat te fietsen. Eenmaal op de Leidsestraat liep ik achter de misschien wel meest aantrekkelijke Britse jongen ever (al wist ik in eerste instantie natuurlijk niet dat 'ie Brits was) toen ik besloot even de Subdued in te gaan. 

Eenmaal binnen bleek dus dat de Britse jongen was omgekeerd en sprak hij me aan. Later kon ik 'm niet meer terugvinden en ik heb dus ook géén idee wat z'n naam is enzo, maar één ding is zeker: mijn dag kon niet meer stuk en dat was allemaal dankzij hem. 

Anyway: terug naar het tasje. In Subdued vond ik vervolgens het tasje in bovenstaande foto's. Het tasje was precies wat ik zocht en had helemaal de vintage-look waar ik zo weg van ben. Toen bleek dat 'ie was afgeprijsd kon ik 'm natuurlijk niet laten liggen (plus nog zo'n vijf andere items waar ik verliefd op werd, oeps). 

Dat was het verhaal van het perfecte semi-vintage tasje en de volledig perfecte Britse jongeman die mijn pad kruiste. Een eenmalige ontmoeting, gehuld in mysterie en vergezeld door honderden onbeantwoorde vragen (oh, de dramatiek). 

Tot slot wilde ik graag nog even heel enthousiast doen over onderstaand logo dat ik gisteravond in elkaar flanste. Ik ben hard bezig met de branding van lauresque.com en wil ook graag het een en ander aanpassen aan mijn layout en dit toffe rondje met mijn initiaal is (vind ik) een goed begin (eh, right Laura...). Zo. Dat was mijn enthousiasme. In een notendop. 

ENJOY YOUR FRIDAY Y'ALL